Tiyatro seyirciler karşısında sahnede görsel ve işitsel performans sergilenmesidir. TV ve sinemaların olmadığı devirlerde Batıda öne çıkan sanat dallarından bir ve başlıca eğlence türlerinden biriydi. Günümüzde de önemini devam ettirmektedir. 27 Mart Dünya Tiyatro Günü olarak kutlanmaktadır.
Sahne sanatlarından olan tiyatro insan olaylarının seyircilere söz, jest, minik ve hareketlerle belli bir anlam bütünlüğü içerisinde canlı performans şeklinde sergilenmesidir.
Tiyatro oyunu dekor, müzik ve konuya uygun giyilen kostümlerle desteklenir. Tiyatro oyununda bunlardan başka, ışıklandırma ve sahne düzeni de önemlidir.
Tiyatro eserlerini yazan kişilere müellif veya oyun yazarı, bunları sahnede icra eden kişilere ise tiyatrocu denir. Tiyatro canlı performansa dayalı olduğu ve hata yapıldığında tekrarı olmadığı için sinema ve TV programları oyunculuğuna nazaran kaliteli ve deneyimli oyunculuk gerektirir.
Tiyatroculara yardımcı olan ve sunulan gösterinin kalitesini artırmak için çaba sarf eden başka kişiler vardır. Örneğin suflör adı verilen kişiler perde ardından seyircilerin duymayacağı, fakat oyuncuların işiteceği tonda metinleri fısıldar ve tiyatrocuların performansına yardımcı olur. Işıkçı, ses ve dekoru ayarlayan, kostüm işiyle ilgilenen elemanlar vardır. Sahnenin genel düzenini idare etmek üzere sahne amiri vardır.
Günümüzde kullanılan “Tiyatro” kelimesi köken olarak eski Yunanca’dan gelmektedir. Yunanlılar tiyatroya “görme yeri” anlamına “theatron” derlerdi. O günlerde tiyatro yalnızca asillerin ve devlet yönetiminde söz sahibi olanlara mahsus bir eğlence idi. Sıradan halka böyle hizmetler sunulmazsı. Tiyatronun tarihçesi milattan önce 534 yılında Atina’da yapılmaya başlayan gösterilere dayanır. Antik Yunan şehir devletleri birbirinden etkilenerek yerleşim yerlerine üst tabakayı eğlendirmek ve onore etmek üzere tiyatro sahneleri kurmuşlardır. Bunlara amfitiyatro adı verilmektedir.
İlk tiyatro performansları Yunan Mitolojisi üzerine kuruluydu. Şimdiki gibi kostümler olmamakla beraber icra edilen eseri seyircilere anlatmak üzere koro bulunurdu. O günün tiyatro anlayışından günümüze kalan önemli şeylerden biri maskelerdir. Maskeler tiyatro oyuncusunun rolüne büründüğü kişiyi canlandırması, temsil etmesi için kullanılıyordu.
İlk tiyatro örnekleri komedi veya trajedi türünden icra edilmiştir.Trajedi eserlerinde genellikle tanrısal çatışmalar ve tanrılarla insanların ilişkilerini ve çatışmalarını seyircilere sergilemek şeklindeydi. Bu yünüyle antik dönem tiyatroları dini özellik taşıyordu.
Sonraki yüzyıllarda ise tiyatro eserleri dini içerikten bağımsız icra edilmeye başlandı. William Shakespeare tiyatro denilince ilk akla gelen kişilerdendir. Onun zamanında tiyatro profösyonel olarak icra edilen, para kazanılmak için yapılan bir eğlence aracı haline gelmiştir.
Yüzyıllar içerisinde tiyatro çeşitleri artmış ve sadece soylulara hizmet eden eğlence aracı olmaktan çıkarak daha geniş halk kitlelere hitap eden bir sanat dalı haline gelmiştir.
27 Mart Dünya Tiyatro Günü tiyatro emekçilerinin hatırlandığı ve tiyatronun topluma kattıklarını hatırlama günüdür. Her ne kadar tiyatro sosyal medya ve televizyon odaklı görsel medya nedeniyle günümüzde biraz arka planda kalsa bile bir sanat dalı olarak sanatseverlerin gönlünde öneli bir yeri vardır.