CÜMLE
Bir duyguyu, düşünceyi, haberi, isteği, yargıyı tam olarak anlatan sözcük ya da sözcük gruplarına cümle (tümce) denir.
Arkadaşlarımı seviyorum. (duygu)
Yemeklerden önce ve sonra ellerimizi yıkamalıyız. (düşünce)
Babam yarın gelecek. (haber)
Bana kahvaltı hazarlar mısın? (istek)
Bir söz dizisinin cümle olabilmesi için anlamlı olması gerekir.
Babam bugün (cümle değil)
Ödevimi yaptım. (cümle)
Cümle bir tek sözcükten ya da birden fazla sözcükten oluşabilir.
Geliyorum. ( 1 kelime)
Ailemle sinemaya gittik. (3 kelime)
Cümleler daima büyük harfle başlar.
Bilgisayarda oyun oynamayı çok seviyorum.
Cümlenin sonuna nokta, soru işareti ya da ünlem işaretinden uygun olanını koyarım.
Sınıfını Geçtin mi?
Kitap okumayı bırakmadı .
Ay, elim yandı !
Cümleler kurallı ya da kuralsız (devrik) olabilir.
Kurallı Cümle: İş, oluş, hareket bildiren kelime yani cümleyi cümle yapan kelime cümlenin sonundaysa o cümleye kurallı cümle denir.
Annem eve geldi. ( kurallı cümle) ( “Geldi” kelimesi cümlenin sonunda)
Kuralsız (Devrik) Cümle: İş, oluş, hareket bildiren kelime yani cümleyi cümle yapan kelime cümlenin başında ya da ortasında ise o cümleye kuralsız (devrik) cümle denir.
Koştu kardeşim bahçeye. (devrik cümle) (“Koştu” kelimesi cümlenin başında)
Öğretmenim geldi okula. (devrik cümle) (“Geldi” kelimesi cümlenin ortasında)