yangından korunma haftası şiirleri 2014-2015

YANGIN VAR

 

Çevrildi sıfır sıfır,

Bir ses dedi: Çabuk yangın !

Arazözler hazırlandı,

Dan, dan dedi sesi çanın.

 

Çatısından alev almış

Eski bir köşk kavruluyor,

Çatır, çatır çatırdayan

Duvar, tavan devriliyor.

 

Pencerede bir anne var,

“Yavrum, yavrum”, diye ağlar

Çılgın gibi bağırırken,

Yıkılır kalın duvarlar.

 

Arazözler yetişince,

Hortumlar, sıktı suyu,

Harcandı hep birer birer,

Sarnıç, depo, havuz, kuyu.

 

Bir tarafta can pazarı,

Her tarafı sarmış alev !

Bir de genişlerse yangın

Korku dolaşır ev ev.

www.sorubak.com

 

Yangın için dikkatli ol,

Kibrit yakma, çakmak yakma.

Tutuşturma kağıt mağıt,

Karşısına geçip bakma.

 

Bir kıvılcım yangın demek,

Yangın ise bir felaket.

Elde değil olmaması,

İtfaiye var bereket.

 

Mümtaz Zeki TAŞKIN

 

 

YANGIN

 

Ateşle oynamışlar,

İki kardeş bir ara.

Odalarını sarmış,

Dumanlar kara kara.

 

İtfaiye gelmiş de,

Söndürmüş bu yangını.

Tutuşan yuvaları

Olmadan kül yığını.

 

Bütün oyuncakları,

Birer birer yanmışlar.

Yavrucaklar korkudan,

Düşünüp hastalanmışlar.

 

Doktor ikisine de,

Yetiştirmiş ilacı.

Yangınlar ölüm gibi.

Pek acıdır, pek acı.

 

Tevfik ÖZBEN

 

 

YANGIN

 

Telefon yokken kentlerde,

Yangın çıkınca bir yerde,

Dumanı, ilk gören adam

Seçerek yüksek bir dam:

“Yangın vaar!” diye inlerdi.

O, ne korkulu günlerdi

Çoluk, çocuk, hoca, hacı,

Bir o kadar tulumbacı,

Takır takım koşarak,

Yangın yerine giderdi.

Çoğu kez onlar gelmeden,

Yangın evi kül ederdi.

İtfaiye kuruldu da

Yangın derdi sona erdi.

 

Mehmet Necati ÖNGAY

 

İkimizin de ateşe ihtiyacı vardı

Evlerimizden uzakta geçirdiğimiz

Kamp günlerinde…

Üşüdüğümüz anlarda ısınmak,

Karanlıktan kurtulmak,

Acıkınca yemeklerimizi ısıtmak için…

İkimizin de ateşe ihtiyacı vardı…

 

Sen yakmasan belki ben yakacaktım…

Sen yaktın diye ben odun atmasa mıydım?

Amaç ateş yakmaktı sadece

İhtiyaca binaen…

Amacımız Beyoğlu sokaklarındaki gibi

Tarihi evleri kundaklayıp

Yerine beton binalar dikmek değildi ki?

Sadece ateşe ihtiyacımız vardı…

 

Sadece rüzgarın çıkacağını kestiremedik

Rüzgarın çıkıp alevleri dağıtacağını,

Masum bir ateşi yangına çevireceğini,

Etrafa korku saçacağını kestiremedik…

Bilemedik her tarafa uzanıp, her şeyi yakacağını

Bilemedik ormana sıçrayıp önünün alınamayacağını…

 

Bir şeyler yapmalıyız, söndürmeliyiz bu yangını

Engellemeliyiz memleket faciasına dönüşmeden…

Yanacak olan sadece sen ve ben değiliz

Kuru ağaçlar da yanacak, yaşlar da…

Yıllanmışlar da yanacak, yeni filizlenenler de…

Geçmiş yanacak, bugün yanacak,

Daha da kötüsü yarınlarımız yanacak…

 

05.01.2002

23: 05

 

Mert Aşık

 

 

Ateşle oynamışlar,

İki kardeş bir ara.

Odalarını sarmış,

Dumanlar kara kara.

 

İtfaiye gelmiş de,

Söndürmüş bu yangını.

Tutuşan yuvaları

Olmadan kül yığını.

 

Bütün oyuncakları,

Birer birer yanmışlar.

Yavrucaklar korkudan,

Düşünüp hastalanmışlar.

 

Doktor ikisine de,

Yetiştirmiş ilacı.

Yangınlar ölüm gibi.

Pek acıdır, pek acı.

 

Tevfik ÖZBEN

 

 

Yangın (2)

Yangın (3)

Korkuludur ateş aman

Sıçratmayın hiçbir zaman,

Gözler bile görmez olur

Kaplayınca kara duman.

 

Dikkatsizlik bunun başı,

Bırakmıyor dağı, taşı.

Önlemezsem yakar geçer

Hem kuruyu, hem de yaşı.

 

Kurtulmanın çıkar yolu,

Kovalarım suyla dolu.

İtfaiye çabuk gelir

İşletirsem telefonu.

 

A.AYAYDIN

 

 

 

Yangın (4)

Bir küçük kıvılcım

Alevleri hazırlar.

Dikkatsizlik sonunda

Çıkar bütün yangınlar,

Ateşte yemek kalmaz.

 

Elektrikle oynama!

Hep böyle yanlış işler.

Neden olur yangına.

Sönmeyen bir sigara,

Zarar verir ormana.

En büyük düşmanlıktır,

Bu güzelim vatana.

 

Yangın şakaya gelmez,

Dikkat edin çocuklar.

Bir kıvılcım yüzünden,

Yanabilir yuvalar.

 

Hülya ÖZER

 

 

 

Yangın (5)

Yıkımların

En kötüsüdür yangın.

Her şeyi bir anda

Yakıp yok eder.

 

Bir anda

Evsiz, barksız,

Anasız, babsız

Bırakabilir çocukları.

 

Dalgınlığı bağışlamaz

Sönmemiş bir sigara.

Açık bırakılmış gaz lambası

Yeterlidir onun için.

 

Bir anda yakabilir

Kocaman ormanları.

 

Yalvaç URAL

 

 

 

Yangın Var

Çevrildi sıfır sıfır,

Bir ses dedi: Çabuk yangın!

Arazözler hazırlandı,

Dan, dan dedi sesi çanın.

 

Çatısından alev almış

Eski bir köşk kavruluyor,

Çatır, çatır çatırdayan

Duvar, tavan devriliyor.

 

Pencerede bir anne var,

“Yavrum, yavrum”, diye ağlar

Çılgın gibi bağırırken,

Yıkılır kalın duvarlar.

 

Arazözler yetişince,

Hortumlar, sıktı suyu,

Harcandı hep birer birer,

Sarnıç, depo, havuz, kuyu.

 

Bir tarafta can pazarı,

Her tarafı sarmış alev!

Bir de genişlerse yangın

Korku dolaşır ev ev.

 

Yangın için dikkatli ol,

Kibrit yakma, çakmak yakma.

Tutuşturma kâğıt mağıt,

Karşısına geçip bakma.

 

Bir kıvılcım yangın demek,

Yangın ise bir felaket.

Elde değil olmaması,

İtfaiye var bereket.

 

Mümtaz Zeki TAŞKIN

Dokümanın Görselli Tam Halini İndirmek için TIKLAYINIZ

Yorum yapın

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.