2.Tanzimat dönemi edebiyatı genel özellikleri

♦      İkinci dönem Tanzimat edebiyatı 1876 yılından Servet-i Fünun edebiyatının kuruluşuna kadar (1896) devam eder.

♦      “Sanat sanat içindir” anlayışı benimsenmiştir.

♦      Bu dönem sanatçıları Batı’yı biraz daha iyi tanımış ve eserlerine yansıtmışlardır.

♦      II. Abdülhamit’in siyasal baskıları yüzünden şiirde bireysel, karamsar konular işlenmiştir.

♦      Birinci dönemdeki dilde sadeleşme anlayışı terk edilmiş, daha ağır bir dil ve sanatlı söyleyiş kullanıl­mıştır.

♦      Bu dönemde (birinci döneme göre) gazete önemini yitirmiştir.

♦     Divan edebiyatı nazım şekilleri terk edilmeye başlanmış, Batı şiir biçimleri kullanılmıştır.

♦    Aruz ölçüsü kullanılmış, bazı şiirlerde hece ölçüsüne de yer verilmiştir.

♦    Şiirin konusu genişletilmiştir. “Güzel olan her şeyin” şiire girebileceği benimsenmiştir.

♦    Bu dönemde tiyatro eserleri oynanmak için değil, okunmak için yazılmıştır. (Abdülhak Hamit Tarhan)

♦    Bu dönemde roman ve öykü teknik bakımdan birinci döneme göre daha gelişmiştir.

♦    Bu dönem sanatçılarından Muallim Naci, Divan edebiyatını savunmuştur.

♦    Tıpkı 1. dönem olduğu gibi kölelik ve cariyelik bu dönemde de işlenen konular arasındadır.

♦    Servet-i Fünun şiirine örnek olmuşlardır.

♦    Bu dönemde roman ve öyküde “realizm” ağır basmaya başlamıştır.