İZMİR’İN YUNANLILARCA İŞGÂLİ (15 MAYIS 1919)
Yunanlılar, işgâle, hukukî dayanak olarak şunları göstermişlerdir :
• Mondros Mütârekesi’nin 7. Maddesi.
• Paris Konferansı’nın İzmir’le ilgili kararı.
• Wilson İlkeleri’nin, “milletlerin kendi kaderlerini kendilerinin tâyin edeceği…” hükmü (İzmir ve çevresinde Rum nüfusun Türklerden çok olduğu konusunda sahte belgeler düzenlemişlerdir).
Diğer işgâllere fazla tepki gelmezken, İzmir’in işgâli, ülke çapında yoğun protestolara yol açmıştır. Sebebi, geçici olmayacağı, şehrin, Yunanistan’a bağlanacağının anlaşılmasıdır. İşgâlin en önemli sonucu, Ege Bölgesi’nde Kuvva-i Millîye hareketinin oluşmasıdır. Yunanlıların, İzmir ve çevresinde katliam yapmaları üzerine, Amerikalı Amiral Bristol tarafından hazırlanan raporda, bölgenin Yunanistan’a bırakılmaması gerektiği belirtilmiştir. Amiral, İzmir’de Rum nüfusun çoğunlukta olmadığını da dile getirmiştir. Meşrû mücâdelemizi onaylayan önemli bir belgedir Bristol Raporu