akıl, -klı Ar. ¤a®l
a. 1. Düşünme, anlama ve kavrama gücü, us. 2. Öğüt, salık verilen yol: Bu aklı size kim verdi. 3. Düşünce, kanı: Şimdiki aklım olsaydı bu dükkânın yerine aç bir kahve! -A. K. Tecer. 4. ruh b. Bellek: Hâlâ aklımda o tufan yağmuru. -C. S. Tarancı.
Güncel Türkçe Sözlük
akıl
bk. ahıl, akıl
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
akıl
us.
BSTS / Medeni Hukuk Terimleri Sözlüğü 1966
Akıl Köken: Ar.
Cinsiyet: Erkek
İnsanın düşünme, anlama, kavrama yeteneği.
Kişi Adları Sözlüğü