İslamiyet öncesi dönemde İç Asya'da yaşayan Türk topluluklarının sosyal ve ekonomik yapısı konargöçer hayat tarzı etrafında şekillenmişti. Bu durumun başlıca nedeni Türklerin yaşadığı bozkır coğrafyasının şartlarıydı. Türklerin ana yurdu olan İç Asya büyük ölçüde bozkırlarla kaplıydı. Bozkırlar kimi yerlerde ıssız çöllere dönüşürdü. Orta Asya'da kışlar çok soğuk ve kar fırtınalı, yazlar ise sıcak ve kurak geçerdi. Bozkırın tarıma imkân vermeyen toprakları üzerinde yaşayan Türkler için en uygun ekonomik faaliyet hayvancılık idi. Yerleşik bir evi, ekecek toprağı olmayan Türkler iklim şartlarının yıl içindeki değişimini dikkate alarak sürüleriyle birlikte bir otlaktan diğerine yer değiştirirlerdi. Türkler, konargöçer yaşam şeklinin kendilerine kazandırmış olduğu hızlı hareket edebilme kabiliyetiyle belli bir bölgede hâkimiyetini kaybedince bozkıra çekilerek tekrar güç kazanmak suretiyle aynı bölgede ya da başka bir bölgeye göç ederek orada yeni bir devlet kurma becerisi ve başarısını göstermişlerdi. Büyük Hun Devleti'nden sonra aynı bölgede Birinci ve İkinci Göktürk Devleti'nin daha sonra da Uygur Devleti'nin kurulmuş olması bozkıra çekilme ve yeniden toparlanma sonucu kurulan devletlere örnek olarak verilebilir.
Bu parçadan hareketle, yaşadıkları coğrafyanın Türklerin siyasi örgütlenmeleri üzerindeki etkisini açıklayınız.