Tanpınar; vezin, kafiye ve nazım şekillerini şiirin gerçek bünyesine sonradan eklemlenen, dışarıdan gelme lüzumsuz bir ilave olarak görmez. Tersine bunları şiirin düzenini oluşturmak, mükemmeliyet dediğimiz kıvılcımları çıkartmak için zekânın madde ile mücadelesini temin eden esaslı bir unsur olarak görür.
Bu parça hangi makale türüne örnektir?