Boyacı Çocuk
Saçak altına sığınır
Kış günleri
ÜÅŸüyen kuÅŸlarla...
KuÅŸlar üÅŸür,üÅŸür öter
O ayakkabı boyar...
Eski ,yeni ışıl ışıl parlatır
Ayakkabıları,
Ayakkabılar sevinir...
Elleri kapkara,elleri üÅŸür,
Elleri cebine saklanır...
Her akşam yuvasına girince
GüneÅŸ,
Sokaklar el sallar arkasından.
Geçerken okulun önünden
Kalbi durur...
Okul ,süslü pencereleri,
Tanımadığı çocuk sesleri
Onu çağırır...
Omzunu acıtır,
Boya sandığının askısı taşlaşır,altında ezilir...
Su çeken çizmeleri içinde
Parmak uçlarının donduÄŸunu
Hissetmeden yürür,yürür,
Kalbini okulda unutur...
BENZER ŞİİRLER