Doğanın Düğünü Şiiri
Sorubak.Com


Doğanın Düğünü

Kurtulur buzlardan dumanlı dağlar
Bitmez bir neÅŸeyle uçar tüm kuÅŸlar
GüneÅŸ bugün sanki bir baÅŸka parlar
Tabiatı nevruzun heyecanı sarar.

Dallarda sevinçli bülbüller öter
Kalmaz insanda ne dert, ne keder
Rüzgârın coÅŸkulu türküsü yeter
KardeÅŸ gibi kucaklaşır gök ve yer.

Atalarım asırlardır kutlar bugünü
Bir baÅŸka olur çünkü doÄŸanın düÄŸünü
Bütün yörelerimi sarmıştır ünü
Hiç bozulmayacak bir kültür ürünü.

Köstebek, yavaÅŸça açılır gözün
Hey papaÄŸan! Anlamı ne bu sözün?
Artık gereÄŸi yok kuÅŸlara göçün
Hüznü kalmadı içimizde güzün.

Renk cümbüÅŸü sürer gider böylece
Kalbimizde yerin yok, karanlık gece
Gönüllerde, dillerde vardır tek hece
Nevruz, gitme kal bizimle ömrümüzce!...

Deniz KOÇ

BENZER ŞİİRLER