Bir Kurtuluş Destanı
BÄ°R KURTULUÅž DESTANI
Osmanlıydı bir zaman tarihler yazan,
Dört bir yana kök salmış, kükreyen aslan.
Asırlarca yaÅŸadı, nesil geçti aradan,
Zayıfladı kuvvetçe, dediler "hasta adam".
Asiler çıktı, Osmanlıya baÅŸkaldıranlar,
Fitneyle parçaladı hain düÅŸmanlar.
Küçüldü topraklar savaÅŸlarda bir yandan,
Atmak istediler Türkü Anadoludan.
Bir inançla gürledi, yüce Türk milleti,
Önder seçti kendine Mustafa Kemali.
Millet birlik oldu, koÅŸtu düÅŸman üstüne,
Nice canlar verildi, MaraÅŸ, Urfa, Antep e.
Cephelerde MehmetçiÄŸin Allah sedası,
Temizlendi düÅŸmandan güney, doÄŸu, batısı.
Ay ve yıldız dalgalandı akan kanlar üstüne,
Ve ölümsüz marşımız doÄŸdu Mehmet Âkifle.
Büyük harpler yaÅŸadı bu vatan, bu topraklar,
Yine de bir nebze susmadı gök kubbede ezanlar.
Büyük Ata önder oldu, açtı Millet Meclisi,
Daha sonra kuruldu Milletin Ä°radesi.
Binlerce ÅŸehidiyle aldı, Türk milleti vatanı,
Tarihe şerefiyle yazıldı, bu "Kurtuluş Destanı".
Bu "KurtuluÅŸ Destanı"dır kuÅŸak boyu sürecek,
Ä°lelebet, yok etmeye kimsenin gücü yetmeyecek
BENZER ŞİİRLER