Ä°stiklâl Marşı ÅŸâiri. Asıl adı Mehmet Ragif olan Mehmet Akif 1873 yılında Ä°stanbul’da doÄŸdu. Annesi Emine Åžerife Hanım, babası Temiz Tâhir Efendidir. Ä°lk tahsiline Emir Buhâri Mahalle Mektebinde baÅŸladı. Ä°lk ve orta öÄŸrenimden sonra Mülkiye Mektebine devam etti. Babasının vefâtı ve evlerinin yanması üzerine mülkiyeyi bırakıp Baytar Mektebini birincilikle bitirdi. Tahsil hayâtı boyunca yabancı dil derslerine ilgi duydu. Fransızca ve Farsça öÄŸrendi. Babasından Arapça dersleri aldı.
Zirâat nezâretinde baytar olarak vazife aldı. Üç dört sene Rumeli, Anadolu ve Arabistan’da bulaşıcı hayvan hastalıkları tedâvisi için bir hayli dolaÅŸtı. Bu müddet zarfında halkla temasta bulundu. Âkif’in memuriyet hayatı 1893 yılında baÅŸlar ve 1913 târihine kadar devam eder.
Memuriyetinin yanında Ziraat Mektebinde ve Dârulfünûn’da edebiyat dersleri vermiÅŸtir.
1893 senesinde Tophâne-i Âmire veznedârı M. Emin Beyin kızı Ä°smet Hanımla evlendi.
Âkif okulda öÄŸrendikleriyle yetinmeyerek, dışarda kendi kendini yetiÅŸtirerek tahsilini tamamlamaya, bilgisini geniÅŸletmeye çalıştı. Memuriyet hayatına baÅŸladıktan sonra öÄŸretmenlik yaparak ve ÅŸiir yazarak edebiyat sâhasındaki çalışmalarına devam etti. Fakat onun neÅŸriyat âlemine giriÅŸi daha fazla 1908′de Ä°kinci MeÅŸrutiyetin îlânıyla baÅŸlar. Bu târihten itibaren ÅŸiirlerini Sırât-ı Müstakîm’de yayınlanır.
1920 târihinde Burdur Mebusu olarak Birinci Büyük Millet Meclisine seçildi. 17 Åžubat 1921 günü Ä°stiklâl Marşı’nı yazdı. Meclis 12 Martta bu marşı kabul etti.
1926 yılından îtibâren Mısır Üniversitesinde Türkçe dersleri verdi. Derslerden döndükce Kur’ân-ı kerîm tercümesiyle de meÅŸgul oluyordu, fakat bu sırada siroza tutuldu. Önceleri hastalığının ehemmiyetini anlayamadı ve hava deÄŸiÅŸimiyle geçeceÄŸini zannetti. Lübnan’a gitti. AÄŸustos 1936′da Antakya’ya geldi. Mısır’a hasta olarak döndü.
Hastalık onu harâb etmiÅŸ, bir deri bir kemik bırakmıştı. Ä°stanbul’a geldi. Hastanede yattı, tedâvi gördü. Fakat hastalığın önüne geçilemedi. 27 Aralık 1936 târihinde vefat etti. Kabri Edirnekapı Mezarlığındadır.
Mehmed Âkif milletini ve dînini seven, insanlara karşı merhametli bir mizaca sâhip, ÅŸâir tabiatının heyecanlarıyla dalgalanan, edebî bakımdan kıymetli ÅŸiirlerin yazarı meÅŸhur bir Türk ÅŸâiridir. Ä°stiklâl Marşı ÅŸâiri olması bakımından da “Millî Åžâir” ismini almıştır.
Åžairin en büyük eseri Safahat genel adı altında toplanan ÅŸiirleri ÅŸu 7 kitaptan oluÅŸmuÅŸtur:
1.Kitap: Safahat (1911)
2.Kitap: Süleymaniye Kürsüsünde (1912)
3. Kitap: Hakkın Sesleri (1913)
4. Kitap: Fatih Kürsüsünde (1914)
5. Kitap: Hatıralar (1917)
6. Kitap: Asım (1924)
7. Kitap: Gölgeler (1933).
Mehmet Akif Ersoy Kimdir? (Açıklama)
Zirâat nezâretinde baytar olarak vazife aldı. Üç dört sene Rumeli, Anadolu ve Arabistan’da bulaşıcı hayvan hastalıkları tedâvisi için bir hayli dolaÅŸtı. Bu müddet zarfında halkla temasta bulundu. Âkif’in memuriyet hayatı 1893 yılında baÅŸlar ve 1913 târihine kadar devam eder.
Memuriyetinin yanında Ziraat Mektebinde ve Dârulfünûn’da edebiyat dersleri vermiÅŸtir.
1893 senesinde Tophâne-i Âmire veznedârı M. Emin Beyin kızı Ä°smet Hanımla evlendi.
Âkif okulda öÄŸrendikleriyle yetinmeyerek, dışarda kendi kendini yetiÅŸtirerek tahsilini tamamlamaya, bilgisini geniÅŸletmeye çalıştı. Memuriyet hayatına baÅŸladıktan sonra öÄŸretmenlik yaparak ve ÅŸiir yazarak edebiyat sâhasındaki çalışmalarına devam etti. Fakat onun neÅŸriyat âlemine giriÅŸi daha fazla 1908′de Ä°kinci MeÅŸrutiyetin îlânıyla baÅŸlar. Bu târihten itibaren ÅŸiirlerini Sırât-ı Müstakîm’de yayınlanır.
1920 târihinde Burdur Mebusu olarak Birinci Büyük Millet Meclisine seçildi. 17 Åžubat 1921 günü Ä°stiklâl Marşı’nı yazdı. Meclis 12 Martta bu marşı kabul etti.
1926 yılından îtibâren Mısır Üniversitesinde Türkçe dersleri verdi. Derslerden döndükce Kur’ân-ı kerîm tercümesiyle de meÅŸgul oluyordu, fakat bu sırada siroza tutuldu. Önceleri hastalığının ehemmiyetini anlayamadı ve hava deÄŸiÅŸimiyle geçeceÄŸini zannetti. Lübnan’a gitti. AÄŸustos 1936′da Antakya’ya geldi. Mısır’a hasta olarak döndü.
Hastalık onu harâb etmiÅŸ, bir deri bir kemik bırakmıştı. Ä°stanbul’a geldi. Hastanede yattı, tedâvi gördü. Fakat hastalığın önüne geçilemedi. 27 Aralık 1936 târihinde vefat etti. Kabri Edirnekapı Mezarlığındadır.
Mehmed Âkif milletini ve dînini seven, insanlara karşı merhametli bir mizaca sâhip, ÅŸâir tabiatının heyecanlarıyla dalgalanan, edebî bakımdan kıymetli ÅŸiirlerin yazarı meÅŸhur bir Türk ÅŸâiridir. Ä°stiklâl Marşı ÅŸâiri olması bakımından da “Millî Åžâir” ismini almıştır.
Åžairin en büyük eseri Safahat genel adı altında toplanan ÅŸiirleri ÅŸu 7 kitaptan oluÅŸmuÅŸtur:
1.Kitap: Safahat (1911)
2.Kitap: Süleymaniye Kürsüsünde (1912)
3. Kitap: Hakkın Sesleri (1913)
4. Kitap: Fatih Kürsüsünde (1914)
5. Kitap: Hatıralar (1917)
6. Kitap: Asım (1924)
7. Kitap: Gölgeler (1933).
BENZER ŞİİRLER