Bandırma Vapuru
Ben «Bandırma Vapuru»
Esme rüzgar esme halim periÅŸan
Mustafa Kemalim güvertede
Ben Karadenizde dalgalarla boÄŸuÅŸan
Küçük köhne bir tekne
BaÅŸtan ayaÄŸa dek iman dolu
Bu hasretlik daha ne kadar uzar
Uçmak isterim Samsuna doÄŸru
Bakışlarım kararır gözlerim dolar,
Ben «Bandırma Vapuru»
Karadenizde küçük köhne bir tekne
YaÄŸma yaÄŸmur esme rüzgar
Yolumu bekler Anadolu
GümüÅŸ dere durmaz akar.
Mustafa Kemalim güvertede
Dayamış alnım ufka bakar.
Ben «Bandırma Vapuru»
Var git başımdan Karadeniz
Bu gece efkarım var
Noldu ey gönül noldu
GümüÅŸ dere durmaz aÄŸlar
Kan aÄŸlar altmış üç ilimiz
Kan aÄŸlar Anadolu
Ben «Bandırma Vapuru»
Mustafa Kemalim güvertede
Kaputuna bürünmüÅŸ
Bakışlarında kararlılık saçlarında rüzgar
Yıldızlar geçiyor alnından
Uzak zaferlerin ÅŸavkı vurmuÅŸ yüzüne.
Ben «Bandırma Vapuru»
Duyarım sesler gelir Anadoludan
Samsuna doÄŸru
Bir ÅŸey var gecenin içinde
Rüzgarlarla karanlıklarla dağılan
Bir ÅŸey var gecenin içinde
Mustafa Kemalin sevinciyle aÄŸaran.
Mesut TARCAN
BENZER ŞİİRLER