Yangın
Yangın
Telefon yokken kentlerde,
Yangın çıkınca bir yerde,
Dumanı, ilk gören adam
Seçerek yüksek bir dam:
"Yangın vaar!" diye inlerdi.
O, ne korkulu günlerdi
Çoluk, çocuk, hoca, hacı,
Bir o kadar tulumbacı,
Takır takım koşarak,
Yangın yerine giderdi.
ÇoÄŸu kez onlar gelmeden,
Yangın evi kül ederdi.
Ä°tfaiye kuruldu da
Yangın derdi sona erdi.
Mehmet Necati ÖNGAY
BENZER ŞİİRLER