Tanzimat İkinci Dönem edebiyatı için aşağıdakilerden hangisi söylenemez?

İkinci dönem Tanzimat edebiyatı 1876 yılından Servet-i Fünun edebiyatının kuruluşuna kadar (1896) devam eder.

♦ “Sanat sanat içindir” anlayışı benimsenmiştir.

♦ Bu dönem sanatçıları Batı’yı biraz daha iyi tanımış ve eserlerine yansıtmışlardır.

♦ II. Abdülhamit’in siyasal baskıları yüzünden şiirde bireysel, karamsar konular işlenmiştir.

♦ Birinci dönemdeki dilde sadeleşme anlayışı terk edilmiş, daha ağır bir dil ve sanatlı söyleyiş kullanıl­mıştır.

♦ Bu dönemde (birinci döneme göre) gazete önemini yitirmiştir.

♦ Divan edebiyatı nazım şekilleri terk edilmeye başlanmış, Batı şiir biçimleri kullanılmıştır.

♦ Aruz ölçüsü kullanılmış, bazı şiirlerde hece ölçüsüne de yer verilmiştir.

♦ Şiirin konusu genişletilmiştir. “Güzel olan her şeyin” şiire girebileceği benimsenmiştir.

♦ Bu dönemde tiyatro eserleri oynanmak için değil, okunmak için yazılmıştır. (Abdülhak Hamit Tarhan)

♦ Bu dönemde roman ve öykü teknik bakımdan birinci döneme göre daha gelişmiştir.

♦ Bu dönem sanatçılarından Muallim Naci, Divan edebiyatını savunmuştur.

♦ Tıpkı 1. dönem olduğu gibi kölelik ve cariyelik bu dönemde de işlenen konular arasındadır.

♦ Servet-i Fünun şiirine örnek olmuşlardır.

♦ Bu dönemde roman ve öyküde “realizm” ağır basmaya başlamıştır.