Kınalıada'ya ömrümde inmedim. Ama orayı öyle severim ki neden bilmem. Belki de orada kendisiyle hiç konuşmadığım bir arkadaşım oturdu da onun için. Kınalıada'nın önünden geçerken hep o arkadaşımın hiç gitmediğim, hiç gitmeyeceğim evini düşünürüm. Arkadaşım sakin, sessiz, iyi bir kızdır. Sabahleyin ilk iş vapurla işine iner. Son vapura elinde paketlerle döner.
Bir hikâyeden alınan bu metin hangi bakış açısıyla kaleme alınmıştır?
