SARI GÜL
Gözlerin elindeki güle merkuz idi parmakların aheste aheste yaprakları koparıp rüzgâra bahş ediyordu.Seni seyrettikçe kalbimde hüzünler hissediyordum.
Şu anda hayalhanenin acı acı fikirlerle meşgul olduğundan emin idim. Yapraklar bitinceye kadar hiç tavrını, vaziyyetini değiştirmeyecek hazin hazin sükut ediyordun. Lakin sarı yaprak metanetini mahvetti; birdenbire bir tuğyân-ı sirişk hasıl oldu.
Bu şiirle ilgili aşağıdakilerden hangisi söylenemez?