Kara dumanlı, emektar lokomotifiyle geçmişi temsil eden tıknefes bir tren ayrılıyor istasyondan. Soluya soluya, yavaş, sessiz bir ayrılış... Ne inen yolcusu ne uğurlayan bir dostu var trenin. Belki de hışımla kente girip kaygıyla ayrılan bir Zonguldak katarı!
Bu metinde aşağıdaki söz sanatlarından hangisi ağır basmaktadır?