Nayman Ana, şafak sökerken çadırından çıktı. Yolculuk için bütün hazırlığını tamamlamıştı. Eşikten bir adım atınca durdu. Sırtını kapıya yaslayarak, derin bir uykuda olan avılına son bir defa göz gezdirdi, düşüncelere daldı. Nayman Ana gençliğini yitirse de güzelliğini hâlâ yitirmemişti.
Bu metinle ilgili olarak aşağıdakilerden hangisi söylenemez?