Bir çocuk hiçbir zaman karga ya da tilkinin, insan gibi konuşacağına inanmaz. Fakat böyle olağanüstülüklere ihtiyacı vardır. Nitekim kendi oyuncak bebeklerine birer kişilik yakıştıran, onlarla konuşan ve türlü türlü sahneler düzenleyen bir çocuk, yarattığı olaylara inanmış değildir. Yanlış kanılar, boş inançlar çocuklara yetişkinlerden geçer; asıl bundan çekinmek gerekir. Yoksa hayalin gıdası olan masallardan değil.
Bu metnin ana düşüncesi aşağıdakilerden hangisidir?
