|
On yedi ağustos doksan dokuzda,
Saat üçü iki geçe gece yarıda,
Haneleri sarstı,binalar yıktı,
Herkesi uykuda avladı deprem...
Merkez üssü gölcük,yerle bir oldu,
Nice dev binalar denize daldı.
Yıkıntı altında çok canlar kaldı,
Çok mekanlar viran eyledi deprem...
Enkaz binalardan sesler yükseldi,
Ümitler yok oldu,hayat son buldu.
Kimiler kurtuldu,kimi yok oldu,
Çok canları heder eyledi deprem...
Virane başında ana feryadı,
Ana,baba kayıp arar evladı,
Göçüğün altında çok insan kaldı,
Gönülleri viran eğledi deprem...
Hırsız mütahitler aranır oldu,
Sokaklar caddeler enkazla doldu,
Kendi evi çoğuna mezar oldu,
Haneleri kabir eğledin deprem...
Tek vucut olalım,kederde yasta,
Yardım etmeliyiz çoğunluk hasta,
Çoğu sakat kaldı,bir çoğu yasta,
Sineleri alt üst eyledin deprem...
Ya Rabbim hepimiz muhtacız size,
Birazcık merhamet koy kalbimize,
İnançlı,inançsız herbirimize,
Tekbirler söylettin aleme deprem...
On iki kasımda düzceyi vurdun,
Tedbir almak için tekrar uyardın,
Anlayana çok şeyleri duyurdun,
Seyfete şiirler yazdırdın DEPREM...
17.08.1999
|
