maarif ağacının köklerine
Sevgi anahtarı alıp eline
İlmin kapısını açar öğretmen
Muhabbet tılsımı dolar diline
İnci taneleri saçar öğretmen
Cahil tartışmaya başladığında
Yalan, hakikati taşladığında
Âlimler bilimi boşladığında
Durmaz o mecliste, kaçar öğretmen
Zehre panzehirdir, zulmete güneş
Var mıdır dünyada ahlakına eş?
Mum misali yanar özünde ateş
Engelleri bir bir geçer öğretmen
Gönüller sultanı, başların tacı
Öfkeye sabırdır, derdin ilacı
Senden ayrı düşmek ölümden acı
Faydalı olanı seçer öğretmen
Mübarek elidir öpülesi el
Cehalet bendini odur yıkan sel
O varsa yanında kalmaz bir engel
Zihinleri eker, biçer öğretmen
Gönül bahçesinde açan güldür o
Gerçeği söyleyen güçlü dildir o
Namlunun önünü tutan eldir o
Öfkesini yutar, içer öğretmen