Mis gibi gelirdi yayla kokusu.
Tabiatı öldürdük işin doğrusu
İçimize düştü gelecek korkusu
Unuttuk! Kalmadı çevre bilinci.
Hayvanları vurduk nesli kalmadı
Ormanları kestik yeri dolmadı
Birileri bağırsada duyan olmadı
Umrumuzda olmadı Çevre bilinci.
Santaraller kurarak külünü attık
Fabrika atıklarını denize kattık
Boş ver diyerek hep keyif çattık
Yaşama nedeniymiş çevre bilinci.
Artık! Temiz hava alamaz olduk
Turfanda sebzeden gıdasız kaldık
Zaman geçti ancak farkına vardık
Geleceği kurtarmakmış çevre bilinci.
Daha geç değilki boyun bükelim
Gelin dört bir yana fidan dikelim
Çevreye saygıyı gönüllere ekelim
Çocuklara aşılansın çevre bilinci.
Mehmet Arı
