“de” ] Her zaman kendinden önceki kelimeden ayrı ve de, da şeklinde yazılır; bitiştirilmez, te, ta şeklinde yazılmaz. “ya” ile birlikte kullanıldığında da ayrı yazılır: “ya da” Kelimenin son hecesine kalınlık-incelik bakımından uyar. ] Genellikle “dahi, bile, üstelik, hatta” bağlaçlarıyla özdeştir. Bu soruyu Ali de bildi dahi, bile Artık gönlümü alsa da önemi … Devamını oku…
* Türkçede ek olan -de kendisinden önce gelen sözcüğe bitişik yazılır. Elinde mavi bir çanta vardı. Etrafında kimse yoktu. Ne ben senin köyünde edebilirim, ne sen benim obamda. * Ek olan – de, bağlı olduğu sözcüğün son hecesine ünsüz benzeşmesi bakımından uyar. – de / – da ekleri -te / -ta’ya dönüşür. Sokakta yalnız yürüyordu. … Devamını oku…
Her zaman kendinden önceki ve sonraki kelimelerden ayrı ve “de, da” şeklinde yazılır; bitiştirilmez, “te, ta” şeklinde yazılmaz. “ya” ile birlikte kullanıldığında da ayrı yazılır: “ya da” İsimlerden sonra da kullanılabilir, fiillerden sonra da. Kelimenin son hecesine kalınlık-incelik bakımından uyar. Ama ünsüz uyumuna bağlı değildir, yani -te, -ta şekilleri yoktur. Vurgulanarak okunur. Gölgende ban da … Devamını oku…