Osmanlı Devletinde soyadı mecburiyeti yoktu bu da çeşitli karışıklıklara sebep oluyordu.TBMM 21 Haziran 1934’te çıkardığı bir kanunla kargaşaya son vermek amacıyla herkesin öz adında başka bir soyadı alma mecburiyeti getirildi.Ancak kullanılacak soy isimlerinin gülünç ve edebe aykırı olmaması,Türkçe olması,memuriyet,rütbe,yabancı ırk ve millet adları içeren kelimelerden oluşmaması da kabul edildi.
24 Kasım 1934’te çıkarılan bir kanunla da Mustafa Kemal “Atatürk” soyadını aldı ve bu soyadının olduğu gibi veya tersinden hiç kimsenin kullanamayacağı da kabul edildi.
Aynı yıl çıkarılan başka bir kanunla da toplumda ayrıcalık ifade eden.ağa,hacı,bey,molla, beyefendi,gavur gibi ifadelerin kullanılamayacağı kabul edildi(Bundan sonra Gavüra gavür denmeyecek gibi) Eski askeri rütbelere yeni karşılıklar bulundu.
**Bu yenilikler ile halkın kanun önünde eşitlik ilkesinde önemli adımlar atılmıştır(Halkçılık)
TÜRK KADININA;
1930’da Belediye seçimlerine katılma hakkı
1933’te Muhtarlık seçimlerine katılma hakkı
1934’te Milletvekili seçme ve seçilme hakkı tanındı.( Bu haklar ,pek çok Avrupa ülkesinden daha önce verildi)
Sağlık Hizmetleri
TBMM ilk açıldığında kurulan ilk hükümette bir de Sağlık ve sosyal Yardım Bakanlığı vardı.
Uygulanan sağlık politikaları sonucunda hastane,doktor,sağlık memuru ve ebe sayısı arttırıldı.Verem,trahom,sıtma,frengi gibi salgın hastalıklara karşı büyük bir mücadele başlatıldı.
Koruyucu hekimliğin geliştirilmesine önem verildi.
Numune Hastaneleri,Çocuk Hastaneleri, Hıfzıssıhha Enstitüsü,hemşire okulu açıldı.Spora önem verilerek gençler spor yapmaya özendirildi.