Lozan Antlaşmasına göre,Türkiye’de kalan Rumlarla ,Yunanistan’da kalan Türkler karşılıklı yer değiştirecekti.Batı Trakya’daki Türklerle ,İstanbul’daki Rumlar bunların dışında bırakılmıştı.
Ancak Yunanistan’ın İstanbul’da daha fazla Rum bırakmak istemesi üzerine ilişkiler gerginleşti.(30 Ekim 1918’den önce İstanbul ili sınırlarında t-yerleşenler yerleşik sayılıyordu,Yunanlılar ise bütün Rumların yerleşmiş sayılması gerektiği üzerinde duruyordu)Sorun uluslar arası adalet divanına götürüldü.(1925)Yunanistan,Batı Trakya’daki Türklerin mallarına el koydu ve buralara Türkleri yerleştirmeye başladı.Buna karşılık Türkiye de İstanbul’daki Rumların mallarına el koyunca durum daha da gerginleşti.1 Aralık1926’da Atina’da imzalanan bir anlaşma ile siyasi açıdan çözülmüşse de sorun çözüme kavuşamadı.Daha sonra Yunan Başkanı Türkiye’ye gelerek dostluk kurdu.1930 yılında bir Dostluk ve Uzlaşma Antlaşması imzalandı.Buna göre yerleşme tarihleri ve doğum tarihlerine bakılmaksızın İstanbul Türkleri ile Batı Trakya Türkleri yerleşmiş sayıldı.1930’da Yunan başbakanı Türkiye’ye geldi,ertesi yıl İsmet İnönü Yunanistan’a gitti.1954 yılındaki Kıbrıs bunalımına kadar dostluk devam etmiştir.
