MUALLİM NACİ (1850–1893)
Recaizade Mahmut Ekrem’le eski- yeni kavgasında eski’yi savunmuştur. Batılı tarzda şiirler de yazmıştır. Dili ağırdır ;ancak başarılıdır.
Eserleri: Ateşpare, Füruzan, Şerare (şiir) Demdeme, Muallim (eleştiri) Islahat-ı Edebiye (sözlük)
Muallim Naci 1850 yılında İstanbul’da doğdu. Asıl adı Ömer’dir. Babasının ölümü üzerine dayısının yanına Varna’ya gitti. Orada medrese öğrenimi gördü. Varna Rüştiyesi’nde öğretmenlik yaptı. Sait Paşa’nın özel kâtibi olarak Rumeli ve Anadolu’nun birçok kentini dolaştı. İstanbul’a geldi. Memuriyetten istifa etti. Tercüman-ı Hakikat gazetesinde edebiyat sayfasını yönetmeye başladı. Başka gazetelerde çalıştı. Galatasaray Lisesi ve Mekteb-i Hukuk’ta edebiyat öğretmeni olarak çalıştı. Yaşadığı dönemde, Recaizade Ekrem ekolüne karşı klasik edebiyatı savundu. Aruzu ustalıkla kullandı. Servet-i Fünûncuları etkiledi. Şiirinin yanında edebiyat tarihi ve sözlük çalışmalarıyla da ilgi çekti. Ünlü bir üstattı.
Fatih ilçesinde, Karagümrük ile Balat bölgeleri arasında, adını taşıyan bir ilköğretim okulu bulunmaktadır. 1893 yılında 13 Nisan’da öldü ve II. Mahmut Türbesi haziresine gömüldü.
Şiirleri
- Terkib-i Bend-i Muallim Naci
- Ateşpare (1883)
- Şerâre (1884)
- Fürûzan (1885)
- Sümbüle (1889)
Eleştiriler
- Muallim (1887)
- Demdeme (1886)
Anıları
- Medrese Hatıraları (1885)
- Ömer’in Çocukluğu (1890-1969)
Sözlük
- Lügat-ı Naci (1891-1978)
Araştırmaları
- Osmanlı Şairleri (1890-1986)
- İstilahât-ı Edebiyye (1890-1984)
- Esâmi (1890)
Mektupları
- Muhaberat ve Muhaverat (1884)
- Şöyle Böyle (1884)
- Mektuplarım (1886)
NELER ÖĞRENDİK?