Millî Dış Politikamızın İlkeleri

Millî Dış Politikamızın İlkeleri:

·  Milli sınırlarımız içinde varlığımızı korumak

·  Gerçekleşmeyecek emeller peşinde koşmamak

·  Medeni ve insanca davranarak bunun karşılığında destek beklemek

·  Diğer devletlerin iç politikalarından ve rejimlerinden etkilenmemek

·  Hiçbir ülkenin iç işlerine karışmamak, kendi iç işlerimize de dış devletleri karıştırmamak

·  Milli politikayı uygularken kamuoyunu dikkate almak

·  Dürüst, açık ve tutarlı olmak

·  Dünyadaki gelişmeleri takip etmek

·  Barış içinde hakka ve hukuka uygun bir şekilde sorunları çözmek

Bu doğrultuda;

1.İç ve dış politika ilkesi olarak “Yurtta Sulh, Ci­handa Sulh” ilkesi benimsendi.

2.Savaş korunma amacı olarak görüldü. Başak bir devletin topraklarını almak için politika izlenmedi.

3.Milli Egemenlik ve milli menfaatler ön planda tutuldu.

4.İlk yıllarda Misak-ı Milli gerçekleştirilmeye çalı­şıldı.

5.1920-1936 yılları arasında batıya karşı SSCB’nin dostluğu devam ettirildi.

6.1936.1945 yılları arasında İtalya’nın saldırgan tutumuna karşı ve batı ile ilişkileri yumuşatmak için İngiltere ile dost geçinildi.

7.1945’den sonra SSCB tehdidine karşı ABD ile dost geçinildi.

8.1928’de Afganistan ile dostluk antlaşması imza­landı

9.1930’a kadar Lozan’dan kalan problemler halle­dildi.

10.1925’de SSCB ile saldırmazlık antlaşması imza­landı.

11.1928’de İtalya ile tarafsızlık ve uzlaşma antlaş­ması imzalandı.

12.1935.1938 arasında Avrupa’nın bloklaşma duru­mundan dolayı Avrupalı devletlere karşı çok yönlü bir politika izlendi ki bu da Montrö Antlaşması’nın imzalanmasında etkili oldu.

13.1919.1920 arası Türkiye’nin dost arayışı döne­mi­dir.

14.1920 sonrasında bir yandan SSCB ile iyi geçini­lirken; bir yandan da işgalciler arasındaki ayrılık­lardan faydalanmanın yolu arandı.

15.1923.1930 arasında Lozan’dan kalan problemler halledildi.

16.Milli çıkarların korunmasına, devletlerin eşitliği ilkesine uyulmasına ve ittifaklar kurulmasına önem verildi.