Yazılan her yazı, söylenen her söz edebi değer taşımaz. Bu bakımdan metinleri edebi metinler ve diğer metinler olmak üzere ikiye ayırabiliriz. Edebi metnin kendine özgü bir dil anlayışı vardır. Herkesin kullandığı günlük dile yeni anlamlar yükleyerek ona bir üst dil özelliği kazandırır. Bireysel değerler, mecazlı ifadeler, yan anlamlar, ve yeni çağrışımlarla süslenen dil bambaşka bir yapıya kavuşur. Edebi metinlerde dil estetik ve şiirsel bir işlev kazanır.
Edebi metin öğretmez, sadece düşündürür, hatırlatır, sezdirir. Edebi eser, sanat kaygısıyla yazılan kurmaca eserlerdir. Duygu, düşünce ve hayallerin insanda heyecan ve hayranlık uyandıracak şekilde anlatılmasıdır.
Edebiyat ürünü sağlam düşünceli, güzel anlatımlı, özlü ve özgün olmalıdır. Zamanın süzgecinden geçebilmeli, insanları etkilemeli, toplum tarafından anlaşılmalı ve beğenilmelidir. Yazıldığı dönemim dil özelliklerini taşımalı, insanın duygu, düşünce ve hayallerini beslemelidir. Özenle kullanılmış, işlenmiş bir dil ve anlatımla oluşturulmalıdır ve her okunduğunda yeni anlamlar kazanmalıdır.