Aynı meslekten olan kişilerin ya da ortak özellikleri olan bir topluluğun kullandığı kendine özgü terimleri bulunan bir tür dil.
Argo aynı zamanda, toplumun alt kesimindeki eğitimsiz insanların kullandığı küfürlü, kaba, gizli anlamı olan sözcüklerle dolu konuşma biçimine verilen addır. Argo, argoyu kullanan toplum kesimine göre farklı adlar alır.
Örnek: Öğrenci argosu, asker argosu, mahkûm argosu, hırsız argosu, kabadayı argosu…
Argo, bildiğimiz anlamıyla bir dil değildir. Yalnızca sözcük düzeyinde ele alınabilir.
Örnek: fırça yemek (azar işitmek), pergel (bacak), okşamak (dövmek), civciv (acemi).
Bütün dünyada olduğu gibi, bizim kültürümüzde de argo vardır.