Seçilmiş nesir ve nazım parçalarından oluşan kitap, güldeste. Yunanca “anthologia” sözcüğü “anthos” (çiçek) ve “legein” (derlemek) sözcüklerinden türetilmiştir. İlk antolojileri İlk Çağ’da Yunanlılar derlemişlerdir. Belli bir zaman diliminde verilmiş değişik türlerdeki yapıtlardan bir antoloji yapılabileceği gibi, tek bir yazardan, belli bir ulusun edebiyatından ya da dünya edebiyatından seçilmiş parçalarla da antolojiler yapılabilir. Antoloji yapanın amacı, her çeşit okuyucuya seslenebilecek seçme örnekleri bir araya toplamaktır. Burada seçmeyi yapanın beğenisi ön plândadır. Ama geniş bir tarih dilimini kapsayan antolojilerde ortak beğeni ağır basar. Çağında sevilmiş, daha sonra gelenlerce de beğenilmiş ve edebiyatla uğraşanların değerlendirmesinden geçmiş parçalar antolojilerde yer alır. Kimi zaman antolojilerin, edebiyat tarihi olma görevini de yüklendikleri görülür. Özellikle Türkiye’de Tanzimat’tan sonra yazılan edebiyat tarihlerinin daha çok bir antoloji niteliği taşımaları, edebiyat tarihi alanındaki çalışmaların yeni olmasına, yöntemsizliğe bağlanmalıdır. Divan edebiyatı örneklerini bir araya toplayan mecmualar, halk şiirlerinin toplandığı cönkler, çeşitli türlerde yapılan seçmeler (müntahabat) tam anlamıyla birer antoloji örneğidir.
