Abbasiler Dönemi özellikleri, Abbasiler Dönemi açıklama, Abbasiler Dönemi Maddeler halinde
Abbasiler dönemi İslâm İmparatorluğunun en parlak dönemidir; öyle ki, bu dönemde hemen her bölge bağımsız bir sanat merkezi durumundadır. Bu dönemde edebiyat (özellikle şiir), bilim, fen, müzik, kısaca bütün güzel sanatlar büyük bir gelişme gösterdi. Yunan, Süryani, Fars ve Sanskrit dillerinde yazılmış bilim, fen ve felsefe kitapları Arapçaya çevrildi. IX. yüzyılda halifelerin oturmuş olduğu Samarra’da bulunan kalıntılar, Abbasi sanatının başlıca özelliklerini yansıtan belgelerdir.
Kayrevan Camii (Tunus) kubbeleriyle dikkati çeker. Mimber ve mihrabın yarım kubbesi oymatik ağacındandır; mermer levhalar kakma çinilerle bezenmiştir. Temeli 670 yılında atılan cami, XI. yy.a kadar birçok kere onarılmıştır.
Abbasiler ilk dokuz halife zamanında (özellikle Harun Reşit ve Memun bütün İslâm dünyasını kapsayan (Endülüs hariç) bir egemenlik kurdular. Ancak Anadolu’ya ve Akdeniz Bölgesi’ne hiç bir zaman egemen olamadılar.
Abbasiler döneminde İslamın Arap ve İran kesimi büyük ölçüde birliğe kavuştu. Halifelik Arap özelliğini kaybederek, Sasani Krallığı’nın kurumlarını, saray geleneklerini ve uygarlık zenginliğini edindi.
- Abbasiler Arap olmayan uluslara hoşgörüyle yaklaşmış ve İslâmiyetin daha fazla yayılmasını sağlamışlardır.
- Bu dönemde Emevilere göre bilim kültür alanında daha çok gelişme gözlenmiştir.
- Türkler ilk kez bu dönemde İslâmiyeti kitleler halinde benimsemişlerdir.
- Abbasilerin denizciliğe önem vermemeleri ticari ve askeri alanda gelişmelerini engellemiştir.
- Başkentleri Bağdatdır
- İslam bu dönemde Arap toplumu dışında da yayılmıştır
- Emevi devleti Arap devleti özelliğini taşırken Abbasiler bir İslam devleti özelliğine sahiptir.
- Bilim kültür ve felsefe çalışmaları yaptılar
- İlk tercüme hareketleri ve kütüphaneler bu dönemde kuruldu. Müslümanlar öğrendikleri bu bilgilere yenilerini ekleyerek daha da geliştirdiler.
- Türkler kitleler halinde İslama bu dönemde girdiler
- Abbasiler de İstanbulu kuşatmış fakat başarılı olamamışlardır. (782de Mehdi döneminde)