Karin karakaşlı ın ilk kez 1997 senesinde çıkmış ve şimdilerde ikinci baskısı yapılmış ve günışığı kitaplığı tarafından neşredilmiş gençlik romanı.

türünün başarılı örneklerinden biri sayılırken kitap, karin karakaşlının öykü ve köşe yazılarındaki hassas uslubunu da daha iyi kavrayabilmenize vesile oluyor. hem ay ve deniz gibi iki metoforla karakterlerini bezemesi de bu türde ustalaşacağı sinyallerini vermekte. umarım devamı gelir.

kitabın öyküsünü ise aslı tohumcu şöyle özetliyor:

"Annesinin ölümünün ardından bir türlü kendine gelemeyen Deniz, babasının yeniden evlenmesiyle daha da mutsuz olur. Babasının ve kendisinden dostluğu dışında bir şey istemeyen yeni eşi idilin ısrarlarına rağmen, uzak bir şehirde oturan teyzesi ve eniştesiyle yaşamaya karar verir. Ev, Deniz için sadece yaz tatillerini geçirmek zorunda olduğu bir mekândır, kesinlikle bir yuva değildir. Hatta babasıyla yeni eşinin yaşadığı evi kendisi için yuva kılmamaya kararlı bir tavır sergiler. Ölen annesine yazdığı mektuplar sayesinde yaşama tutunmaya çalışan Deniz, o yaz tatilinde de baba evine gönülsüz gelmiştir.

Ailesinin yeni taşındığı sokakta, karşı evde Aykızı adında sıcakkanlı, duyarlı bir genç kız oturmaktadır. Aykızıyla kurduğu arkadaşlık, Denizin çok hoşuna gider. iki genç en gizli sırlarını paylaşır, kalplerini birbirlerine açarlar. Aykızı, Denizin idile karşı davranışlarını eleştirince araları açılır ama. Geçirdikleri küslük dönemi, iki gencin de kendilerini farklı konularda sorgulamalarına yardımcı olur. Sonu mutlu mu biter romanın yoksa hüzünlü mü, onu öğrenmeyi romanı okuyacak on iki yaş ve üstü gençlere bırakalım."