Milletimizin tarihi de böylesi büyük insanlarla doludur. Osman Gazi, Alparslan, Fatih Sultan Mehmet, Atatürk gibi devlet adamları, İbni Sina, Piri Reis, Ali Kuşçu gibi bilim adamları, Itrî, Dede Efendi gibi musikişinaslarımız, Mimar Sinan gibi mimarlarımız, sevgi ve hoşgörüyle insanlığa yol gösteren Mevlâna, Yunus Emre, Hacı Bektaş, nükteleriyle, fıkralarıyla Nasrettin Hoca, Mehmet Âkif gibi şairlerimiz, her zaman yalnızca bizlere değil bütün insanlığa da örnek olmuşlardır.
Tarihimize, kültürümüze, edebiyatımıza, devletimize, milletimize eserleriyle hizmet eden bu büyük insanları hiçbir zaman unutmayız. Onları, özellikle de doğum ve ölüm yıldönümlerinde saygıyla ve rahmetle anarız. Eserlerini hatırlar/hatırlatırız. Onları tanıdıkça (bilgi yelpazesi.net) ve örnek aldıkça kendimizi daha bir güven duyarız. Tarihimizi sever, ondan üç ve kuvvet alırız. Geleceğimizi bu güçle ve zenginlikle şekillendiririz.Yahya Kemâl, “Kökü mâzide olan âtiyim”, yani kökü geçmişte olan bir geleceğim der. Geçmişini bilmeyen, ondan ders almayan bir millet, geleceğini elbette sağlıklı bir biçimde kuramaz. Sağlam temellere dayanmayan bir bina elbette yıkılır.
Büyüklerimiz, onların düşünceleri ve eserleri milletimizin, kültürümüzün temellerini oluşturur. Bu nedenle onları ve eserlerini yakından tanımalıyız. Geçmişimizi bilmeliyiz. Onlar neler yaptılar, nasıl yaşadılar? Hangi eserler ortaya koydular?Ne yazık ki kimi insanlar, kendi büyüklerini yeterince tanımıyorlar. İnsan tanımadığını yeterince sevemez. Bu bakımdan tarihlerine de geçmişlerine de sıcak bakmıyorlar. Bu durum onlarda bir aşağılık kompleksi doğurabiliyor. Büyüklerimiz, yalnızca kendilerini değil, milletini, bütün insanlığı düşünerek eser verdiler. Büyük sıkıntıları, problemleri aştılar. Böylece yalnızca kendi milletini değil, bütün insanlığı da aydınlattılar.
Türk Büyüklerini Anma Günü bu anlamda büyüklerimizi anmak için bir fırsattır.
